Μαθαίνουμε περισσότερα για το πώς τα παιδιά βιώνουν την ενδοοικογενειακή και οικογενειακή βία, καθώς και για τις σοβαρές και μακροχρόνιες επιπτώσεις της. Υπάρχει αυξανόμενη ανάγκη να βλέπουμε και να κατανοούμε τα παιδιά ως θύματα-επιζώντες από μόνα τους, ανεξάρτητα από το αν βιώνουν άμεσα κακοποίηση ή αν η κακοποίηση διαπράττεται εναντίον του γονέα τους ή άλλου μέλους της οικογένειάς τους.
Λαμβάνοντας αυτό υπόψη, είναι ζωτικής σημασίας να είμαστε σε θέση να αναγνωρίζουμε τα σημάδια ενδοοικογενειακής βίας στα παιδιά και να γνωρίζουμε πώς να υποστηρίζουμε την ασφάλειά τους.
Σύμφωνα με στοιχεία από το Αυστραλιανό Ινστιτούτο Υγείας και Ευημερίας, μία στις έξι γυναίκες και ένας στους εννέα άνδρες βιώνουν σωματική ή σεξουαλική κακοποίηση πριν από την ηλικία των 15 ετών. Στην Αυστραλία, 32% παιδιών έχουν βιώσει σωματική κακοποίηση και 39,6% παιδιών εκτίθενται σε ενδοοικογενειακή βία.
Είτε η βία ασκείται εναντίον του γονέα τους, είτε εναντίον άλλου μέλους της οικογένειάς τους είτε εναντίον των ίδιων των ίδιων, η έρευνα δείχνει ότι οι άμεσες και έμμεσες επιπτώσεις της ενδοοικογενειακής βίας στα παιδιά μπορεί να είναι σοβαρές. Επηρεάζει την ανάπτυξη του εγκεφάλου τους, τις σχέσεις τους, την αίσθηση του κόσμου ως ασφαλούς μέρους και την ικανότητά τους να εμπιστεύονται τους κοντινούς τους ανθρώπους. Παιδιά όλων των ηλικιών μπορούν να βιώσουν συναισθηματικό και σωματικό τραύμα. Γνωρίζουμε επίσης ότι τα παιδιά όλων των ηλικιών αντιδρούν στην κακοποίηση που βιώνουν. Αυτές οι αντιδράσεις μπορούν να είναι λεπτός ή εμφανείς, και όλες στοχεύουν στο επαυξάνω την ασφάλειά τους καιδ. να προστατεύουν την αξιοπρέπεια και την αυτονομία τους.
Ποιες είναι οι επιπτώσεις της βλάβης στα παιδιά που εκτίθενται σε μοτίβα ενδοοικογενειακής και οικογενειακής βίας;
Υπάρχουν διάφοροι τρόποι τα παιδιά βλάπτονται από την έκθεση σε μοτίβα ενδοοικογενειακής και οικογενειακής βίας:
- Τα παιδιά μπορούν να είναι τραυματίστηκε σωματικά, κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης της μητέρας τους ή όταν ένας γονέας δέχεται επίθεση ενώ κρατάει ή προστατεύει ένα παιδί. Εναλλακτικά, μπορεί να τραυματιστούν όταν προσπαθούν να παρέμβουν για να προστατεύσουν έναν γονέα. Μπορεί επίσης να δεχθούν άμεση επίθεση ως τακτική για τον έλεγχο των ίδιων ή του γονέα τους.
- Τα παιδιά μπορούν να είναι πληγώνονται όταν ακούν βία ή βλέπουν τις συνέπειές της (μώλωπες, δυσφορία, φθορές σε περιουσιακά στοιχεία). Τα παιδιά μπορούν επίσης να επηρεαστούν από την επιδείνωση της υγείας, της ευημερίας και της γονικής ικανότητας του γονέα που είναι το θύμα-επιζών.
- Τα παιδιά μπορεί να είναι εντάσσονται στο μοτίβο της βίας, όπως το να αναγκαστεί να κατασκοπεύσει έναν γονέα ή να συμμετάσχει σε επιθέσεις ή λεκτική κακοποίηση.
- Τα παιδιά μπορούν να αισθάνονται ή να νιώθουν υπεύθυνοι για τη βία. Αυτό μπορεί να επιδεινωθεί όταν οι γονείς χωρίζουν και νιώθουν υπεύθυνοι για τη σύγκρουση που συνεχίζεται γύρω τους.
- Τα παιδιά μπορούν ζουν με τον φόβο της βίας, πάντα σε υπερεπαγρύπνηση, παρακολουθώντας τον γονέα τους για να νιώσουν την ατμόσφαιρα στο σπίτι, για να προβλέψουν μια κλιμάκωση και να σχεδιάσω πώς να διατηρήσουν τον εαυτό τους, τους parεντ ή άλλα μέλη της οικογένειας ασφαλή.
- Τα παιδιά μπορούν επίσης ζείτε με μυστικότητα και ντροπή, κάτι που επηρεάζει τον κοινωνικό τους κόσμο. Μπορεί να μην αισθάνονται ασφαλείς να φέρουν έναν φίλο στο σπίτι από το σχολείο ή να μοιραστούν τι συμβαίνει με οποιονδήποτε εκτός σπιτιού. Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι ζουν σε δύο κόσμους: τον έξω κόσμο και τον «πραγματικό κόσμο» του φόβου και της σύγχυσης.
Αναγνώριση των συμπεριφορικών ενδείξεων ενδοοικογενειακής και οικογενειακής βίας στα παιδιά
Ξέρουμε από εκτεταμένη έρευνα ότι τα παιδιά ανταποκρίνονται πάντα στην κακοποίηση που βιώνουνινγκ. Αυτοί μπορεί να επηρεαστεί βραχυπρόθεσμα έως μεσοπρόθεσμα με διάφορα προβλήματα συμπεριφοράς και συναισθηματικής φύσεως, σε σύγκριση με άλλα παιδιά που δεν έχουν βιώσει βία. Μερικές φορές αυτές οι αντιδράσεις στην κακοποίηση περιλαμβάνουν αυξημένη επιθετικότητα, παρορμητικότητα και άγχος, και απομόνωση από σχέσεις με συνομηλίκους και άτομα εκτός οικογένειας.
Η βία μπορεί επίσης να έχει μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στην ανάπτυξη του εγκεφάλου ενός παιδιού. Το τραύμα στην παιδική ηλικία μπορεί να είναι ιδιαίτερα επιβλαβές επειδή αναστέλλει την ανάπτυξη της αίσθησης του εαυτού του παιδιού και τους μηχανισμούς αντιμετώπισής του. Όταν τα παιδιά ζουν σε μια συνεχή κατάσταση φόβου, αυτό μπορεί να επηρεάσει την ανάπτυξη νευρωνικών οδών που συνδέονται με τη συναισθηματική ρύθμιση, τα συναισθήματα ασφάλειας και τη σύνδεση με τους άλλους.
Κάθε παιδί που βιώνει οικογενειακή βία θα ανταποκριθεί με τον δικό του τρόπο, αλλά υπάρχουν μερικές κοινές συμπεριφορές και σημάδια που πρέπει να αναζητήσετε.
Βραχυπρόθεσμα σημάδια ενδοοικογενειακής βίας στα παιδιά:
-
Εμφανίζεται ζαλισμένος ή μπερδεμένος
-
«Παλινδρόμηση», η οποία περιλαμβάνει την απώλεια δεξιοτήτων που έχουν ήδη αποκτηθεί. Για παράδειγμα, δυσκολία στο να ντυθούν μόνα τους ή στο να βρέχουν το κρεβάτι. Μπορεί να υιοθετήσουν συμπεριφορές που είναι πιο συχνές σε μικρότερα παιδιά, όπως το πιπίλισμα του αντίχειρα.
-
Έχοντας συγκεκριμένους φόβους ή ανασφάλειες που δεν υπήρχαν πριν
-
Συχνή συζήτηση ή παιχνίδι σχετικά με ένα συγκεκριμένο περιστατικό
-
Αλλαγές στα συναισθήματα, όπως απόσυρση, θλίψη, ευερεθιστότητα, θυμός ή κακή διάθεση
-
Αυξημένη συμπεριφορά αναζήτησης άνεσης ή απαιτητικής συμπεριφοράς
-
Ανησυχίες για τον χωρισμό.
Μεσοπρόθεσμα έως μακροπρόθεσμα σημάδια ενδοοικογενειακής βίας στα παιδιά:
-
Συνεχής ανάγκη για προσοχή
-
Συχνοί καβγάδες
-
Κατοχή παιχνιδιών
-
Αναζητώντας τον πόνο
-
Χαμηλότερες σχολικές επιδόσεις
- Πιο φτωχές σχέσεις με συνομηλίκους
- Κλοπή ή ψέματα
- Κατάθλιψη
Αυτές οι λίστες δεν είναι εξαντλητικές και ακόμη και παιδιά μέσα στην ίδια οικογένεια μπορούν να ανταποκριθούν με διαφορετικούς τρόπους. Ομοίως, ορισμένα παιδιά μπορεί να φαίνεται ότι τα καταφέρνουν καλά, παρά τις εμπειρίες τους.
Είναι σημαντικό να καταλάβουμε ότι τα παιδιά θα επηρεάζονται πάντα βιώνοντας βία στο σπίτιΤι έχει μεγαλύτερη σημασία για την ικανότητά τους να ευδοκιμήσουν μακροπρόθεσμα είναι η υποστήριξη ηέχετε γύρω τους.
Υποστήριξη της ανθεκτικότητας των παιδιών απέναντι στη βία
Συνολικά, τα παιδιά που βιώνουν ενδοοικογενειακή βία είναι πιο πιθανό να αντιμετωπίσουν συναισθηματικές και διαπροσωπικές προκλήσεις. Αλλά τα καλά νέα είναι ότι τα περισσότερα παιδιά που βιώνουν ενδοοικογενειακή βία θα συνεχίσουν να ευημερούν ως ενήλικες.
Ενώ τα προσωπικά χαρακτηριστικά ενός παιδιού παίζουν ρόλο στο πόσο ανθεκτικό είναι στις επιπτώσεις της ενδοοικογενειακής και οικογενειακής βίας, γνωρίζουμε επίσης ότι η ύπαρξη ενός υποστηρικτικού ενήλικα στην οικογένεια παίζει βασικό ρόλο. Αυτός μπορεί να είναι ο προστατευτικός γονέας του (ο γονέας που δεν χρησιμοποιεί βία), ένα άλλο μέλος της οικογένειας όπως ένας παππούς/γιαγιά, μια θεία ή ένας θείος ή κάποιος στο κοινωνικό του δίκτυο εκτός της οικογένειας - ειδικά ένας αξιόπιστος ενήλικας που ζει σε κοντινή απόσταση με τα πόδια.
Αν ένα παιδί που γνωρίζετε βιώνει ενδοοικογενειακή βία, μπορεί να μην μπορείτε να σταματήσετε τη βία, αλλά μπορείτε να προσπαθήσετε να είστε ένα υποστηρικτικό και συνεπές άτομο στο οποίο μπορεί να απευθυνθεί.
Πώς να μιλήσετε σε ένα παιδί που επηρεάζεται από την ενδοοικογενειακή βία
Ως ενήλικες, μπορεί να προσπαθούμε να προστατεύσουμε τα παιδιά μη μιλώντας τους για τις εμπειρίες τους με την ενδοοικογενειακή βία. Ωστόσο, αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι τα παιδιά γενικά θέλουν και έχουν την ανάγκη να μιλήσουν για το τι τους έχει συμβεί.
Τα παιδιά που έχουν βιώσει βία συχνά αποκαλύπτουν μικρά μέρη της ιστορίας τους με την πάροδο του χρόνου, αντί να μιλούν για τα πάντα μονομιάς. Με την αξιοπιστία και τη συνέπεια, μπορείτε να δημιουργήσετε μια βάση εμπιστοσύνης για ένα παιδί ώστε να σας μιλήσει, καθώς αρχίζει να αισθάνεται έτοιμο και ικανό.
Ο τρόπος με τον οποίο συνομιλείτε με τα παιδιά θα εξαρτηθεί από την ηλικία τους και τη σχέση σας μαζί τους, αλλά υπάρχουν μερικές καλές αρχές που πρέπει να θυμάστε:
- Βεβαιωθείτε ότι το παιδί βρίσκεται σε ασφαλές μέρος προτού του αναφέρετε τις ανησυχίες σας
- Παραμείνετε ήρεμοι – πρέπει να ξέρουν ότι μπορούν να σας εμπιστευτούν ότι θα παραμείνετε ασφαλείς και προβλέψιμοι όταν σας λένε πράγματα
- Μην βιαστείτε να σας πουν περισσότερα, αφήστε τους να πάνε με τον δικό τους ρυθμό
- Εάν χρειάζεται να λάβετε μέτρα για να προστατεύσετε την ασφάλειά τους, ενημερώστε τους για τα σχέδιά σας
- Μην δίνετε υποσχέσεις που δεν μπορείτε να τηρήσετε.
Φυσικά, μπορεί να υπάρχουν όρια στο να μιλάς ανοιχτά με ένα παιδί ενδοοικογενειακή και οικογενειακή βίαΤο άτομο που χρησιμοποιεί βία μπορεί σκόπιμα να εμποδίσει τον άλλο γονέα ή ενήλικα μέλη της οικογένειας να βοηθήσουν ή να χρησιμοποιήσει ψυχολογική κακοποίηση για να κάνει τον προστατευτικό γονέα να νιώσει αβοήθητος στην κατάσταση.
Το άτομο που χρησιμοποιεί βία είναι υπεύθυνο για τη βλάβη που προκαλεί στα παιδιά του. Εάν είστε γονέας που βιώνει βία και εμποδίζεται να βοηθήσει το παιδί του, σκεφτείτε αν υπάρχουν άλλοι ενήλικες που το υποστηρίζουν και στους οποίους θα μπορούσε να απευθυνθεί.
Λήψη βοήθειας για παιδιά που βιώνουν ενδοοικογενειακή και οικογενειακή βία
Εάν πιστεύετε ότι ένα παιδί κινδυνεύει να υποστεί σημαντική βλάβη, ίσως χρειαστεί να κάνετε μια αναφορά παιδικής προστασίας καλώντας τη Γραμμή βοήθειας για την προστασία του παιδιού στο 132 111. Εάν δεν είστε ο γονέας ή ο φροντιστής του παιδιού, ενημερώστε τον προστατευτικό γονέα του παιδιού πριν κάνετε την αναφορά, αν είναι δυνατόν.
Υπηρεσίες όπως 1800 ΣΕΒΑΣΜΟΣ μπορεί επίσης να παρέχει υποστήριξη και συμβουλές σε όσους υφίστανται ενδοοικογενειακή βία, συμπεριλαμβανομένων γονέων με παιδιά. Σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, καλείτε πάντα το 000.
Ελληνικά 
English (UK) 
العربية 
简体中文 
香港中文 
Italiano 
한국어 
ਪੰਜਾਬੀ 
Српски језик 
ไทย 
Tiếng Việt 
Facebook
Κελάδημα
Linkedin
ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ